Mount Bromo!
Door: Jose
Blijf op de hoogte en volg José
03 Augustus 2017 | Indonesië, Pemuteran
Hallo de banjoo!
In mijn vorige blog eindigde ik in de trein naar Probolinggo. Toen we daar aankwamen in ons hotel werden we geweigerd omdat we niet getrouwd waren. Jemig de pemig moslims zijn echt streng. We mochten wel 2 aparte kamers boeken maar daar bedankten we natuurlijk voor. Na even zoeken vonden we een ander hotel, MET een warme douche! Wel een beetje duur maar aangezien we nog geen 1 warme douche hadden gehad (echt waar, alle mensen douchen hier met koud water wtf) besloten we deze te nemen. Na een lange dag reizen mag je jezelf ook wel op een beetje luxe trakteren. Gelukkig vonden we een kfc aan de weg waar we ons avondeten konden nuttigen. Helaas niet super lekker maar goed. Probolinggo was sowieso wat een tegenvaller. Iedereen riep ons na en de mensen waren vervelend.
Gelukkig was dit voor ons alleen een tussenstop van 1 nacht. De volgende dag vertrokken we vroeg naar Cemoro Lawang, een dorp aan de rand van de bromo. We hadden al veel gelezen over de oplichters in Probolinggo die je een veel te dure bus aan probeerden te smeren maar wij zijn nergens in getrapt en vonden vrij makkelijk het goedkoopste busje. We blijven toch Nederlanders. Helaas wachtte dit busje tot er 15 mensen waren voor hij ging rijden en na een uur zaten we nog steeds op 7. Met zijn allen besloten we het volledige bedrag door 7 te delen wat alsnog redelijk goedkoop was natuurlijk. Na ongeveer een uur waren we dan in Cemoro Lawang. Op zoek naar onze crappy homestay. Alle hotels zijn hier crappy en ook nog eens veel te duur maar so be it. We zaten in een bunkerachtige kamer met een hele vieze badkamer. In het plafond was een of ander luchtgat gemaakt dat dicht was met gaas. Hier lagen een stuk of 10 dode kakkerlakken. Australie all over again. Maar goed hier was ik op voorbereid.
Het werd tijd voor de Bromo! We besloten eerst een goede bodem te leggen en atem Nasi Goreng in een warung voor nog geen 2 euro. De buikjes vol en het avontuur kon beginnen. We besloten eerst de vulkaan op te gaan en daarna de sunset te bekijken. Wederom zijn we echte Nederlanders en om het entreegeld (250.000 roepie) te skippe namen we een of ander steil bergweggetje om bij het bekende maanlandschap te komen. En steil is in deze zin absoluut geen understatement. Toen we onder waren moesten we een heel eind door het maanlandschap lopen en het leek wel of de vulkaan geen meter dichterbij kwam. Uiteindelijk waren we toch aan de voet van de vulkaan en kon het klimmen beginnen. Wat een zware, maar mooie tocht! Ik heb natuurlijk totaal geen conditie en moest verscheidene keren rusten maar het landschap er omheen (gemaakt door eerdere uitbarstingen) was fantastisch! Laatste obstakel was een steile trap en na veel gehijg waren we dan eindelijk op de krater waar de vulkaan behoorlijk lawaai maakte. Hij borrelde flink en er kwamen behoorlijke rookpluimen uit. Erg jammer dat mensen hier gewoon afval in gooien. Zon bijzonder natuurverschijnsel en zoveel lege flesjes e.d. die er in gedeponeerd waren. Asociaal. Maar goed, fantastisch dus. Dezelfde tocht naar boven moest ook weer naar beneden wat een stuk makkelijker was gelukkig haha.
We besloten een scooter te huren om naar de sunrise (waarvan wij sunset hebben gemaakt) viewpoint te komen maar dit bleek onmogelijk. Uiteindelijk vonden we een auto die ons er heen wilde brengen. Hij stopte alleen bij het laagste punt dus we besloten nog een stuk naar boven te lopen. Natuurlijk weer super steil maar we hadden de tijd gelukkig. Na een paar fotos van de sunset op de bromo genomen te hebben, wat bytheway een heel mooi uitzicht was, besloten we weer terig te gaan aangezien we de terugweg geen busje hadden en alles te voet moesten doen. Een lange trip,maar gelukkig bergafwaarts. We besloten wat te eten en een ijskoude bintang te nemen en called it a day.
Na een nachtje slapen in onze kakkerlakken kamer stond er weer een dag reizen op de planning. We gingen er vanuit dat we voor zonsondergang wel op bali zouden zijn (zon gaat onder rond 7) maar helaas. Het indonesische vervoer bewees zich. We moesten eerst terug naar Probolinggo vanwaar we de duurste bus (omdat deze het snelste was) naar de ferry namen. Deze bus zou om 12 uur komen en kwam om kwart voor 1. En waarom we er zoveel voor betaald hadden? We konden amper zitten zo weinig beenruimte, verschrikkelijk. En hier zaten we 5 uur in. Dachten we tenminste. Het werden er 7. Draaaaama! De ferry was er gelukkig wel redelijk snel en samen met een Nederlands stel besloten we een taxi te splitten naar onze volgende bestemming: Pemuteran in Bali! Hier kwamen we rond een uur of 9 aan. Mooiste plek waar we geslapen hadden so far! Ruime kamer, mooie buitendouche en een hele mooie ambiance. Na zon dag reizen heb je natuurlijk super honger en we gingen wat eten bij salt & pepper, een restaurant dat me deed denken aan Australie omdat het daar op gericht was. Nico ging voor de seafood, ondanks het feit hij zijn heerlijke seafood in de Azoren er de nacht had uitgegooid in de WC. Ik speelde op safe, en maar goed ook want diezelfde nacht hing Nico alweer boven het toilet (muahaha).
In mijn volgende blog meer over Pemuteran!
With Love!
In mijn vorige blog eindigde ik in de trein naar Probolinggo. Toen we daar aankwamen in ons hotel werden we geweigerd omdat we niet getrouwd waren. Jemig de pemig moslims zijn echt streng. We mochten wel 2 aparte kamers boeken maar daar bedankten we natuurlijk voor. Na even zoeken vonden we een ander hotel, MET een warme douche! Wel een beetje duur maar aangezien we nog geen 1 warme douche hadden gehad (echt waar, alle mensen douchen hier met koud water wtf) besloten we deze te nemen. Na een lange dag reizen mag je jezelf ook wel op een beetje luxe trakteren. Gelukkig vonden we een kfc aan de weg waar we ons avondeten konden nuttigen. Helaas niet super lekker maar goed. Probolinggo was sowieso wat een tegenvaller. Iedereen riep ons na en de mensen waren vervelend.
Gelukkig was dit voor ons alleen een tussenstop van 1 nacht. De volgende dag vertrokken we vroeg naar Cemoro Lawang, een dorp aan de rand van de bromo. We hadden al veel gelezen over de oplichters in Probolinggo die je een veel te dure bus aan probeerden te smeren maar wij zijn nergens in getrapt en vonden vrij makkelijk het goedkoopste busje. We blijven toch Nederlanders. Helaas wachtte dit busje tot er 15 mensen waren voor hij ging rijden en na een uur zaten we nog steeds op 7. Met zijn allen besloten we het volledige bedrag door 7 te delen wat alsnog redelijk goedkoop was natuurlijk. Na ongeveer een uur waren we dan in Cemoro Lawang. Op zoek naar onze crappy homestay. Alle hotels zijn hier crappy en ook nog eens veel te duur maar so be it. We zaten in een bunkerachtige kamer met een hele vieze badkamer. In het plafond was een of ander luchtgat gemaakt dat dicht was met gaas. Hier lagen een stuk of 10 dode kakkerlakken. Australie all over again. Maar goed hier was ik op voorbereid.
Het werd tijd voor de Bromo! We besloten eerst een goede bodem te leggen en atem Nasi Goreng in een warung voor nog geen 2 euro. De buikjes vol en het avontuur kon beginnen. We besloten eerst de vulkaan op te gaan en daarna de sunset te bekijken. Wederom zijn we echte Nederlanders en om het entreegeld (250.000 roepie) te skippe namen we een of ander steil bergweggetje om bij het bekende maanlandschap te komen. En steil is in deze zin absoluut geen understatement. Toen we onder waren moesten we een heel eind door het maanlandschap lopen en het leek wel of de vulkaan geen meter dichterbij kwam. Uiteindelijk waren we toch aan de voet van de vulkaan en kon het klimmen beginnen. Wat een zware, maar mooie tocht! Ik heb natuurlijk totaal geen conditie en moest verscheidene keren rusten maar het landschap er omheen (gemaakt door eerdere uitbarstingen) was fantastisch! Laatste obstakel was een steile trap en na veel gehijg waren we dan eindelijk op de krater waar de vulkaan behoorlijk lawaai maakte. Hij borrelde flink en er kwamen behoorlijke rookpluimen uit. Erg jammer dat mensen hier gewoon afval in gooien. Zon bijzonder natuurverschijnsel en zoveel lege flesjes e.d. die er in gedeponeerd waren. Asociaal. Maar goed, fantastisch dus. Dezelfde tocht naar boven moest ook weer naar beneden wat een stuk makkelijker was gelukkig haha.
We besloten een scooter te huren om naar de sunrise (waarvan wij sunset hebben gemaakt) viewpoint te komen maar dit bleek onmogelijk. Uiteindelijk vonden we een auto die ons er heen wilde brengen. Hij stopte alleen bij het laagste punt dus we besloten nog een stuk naar boven te lopen. Natuurlijk weer super steil maar we hadden de tijd gelukkig. Na een paar fotos van de sunset op de bromo genomen te hebben, wat bytheway een heel mooi uitzicht was, besloten we weer terig te gaan aangezien we de terugweg geen busje hadden en alles te voet moesten doen. Een lange trip,maar gelukkig bergafwaarts. We besloten wat te eten en een ijskoude bintang te nemen en called it a day.
Na een nachtje slapen in onze kakkerlakken kamer stond er weer een dag reizen op de planning. We gingen er vanuit dat we voor zonsondergang wel op bali zouden zijn (zon gaat onder rond 7) maar helaas. Het indonesische vervoer bewees zich. We moesten eerst terug naar Probolinggo vanwaar we de duurste bus (omdat deze het snelste was) naar de ferry namen. Deze bus zou om 12 uur komen en kwam om kwart voor 1. En waarom we er zoveel voor betaald hadden? We konden amper zitten zo weinig beenruimte, verschrikkelijk. En hier zaten we 5 uur in. Dachten we tenminste. Het werden er 7. Draaaaama! De ferry was er gelukkig wel redelijk snel en samen met een Nederlands stel besloten we een taxi te splitten naar onze volgende bestemming: Pemuteran in Bali! Hier kwamen we rond een uur of 9 aan. Mooiste plek waar we geslapen hadden so far! Ruime kamer, mooie buitendouche en een hele mooie ambiance. Na zon dag reizen heb je natuurlijk super honger en we gingen wat eten bij salt & pepper, een restaurant dat me deed denken aan Australie omdat het daar op gericht was. Nico ging voor de seafood, ondanks het feit hij zijn heerlijke seafood in de Azoren er de nacht had uitgegooid in de WC. Ik speelde op safe, en maar goed ook want diezelfde nacht hing Nico alweer boven het toilet (muahaha).
In mijn volgende blog meer over Pemuteran!
With Love!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
