Too much partying and being tired.
Door: Jose Leegsma
Blijf op de hoogte en volg José
27 Februari 2014 | Australië, Port Macquarie
Hallo lieve vriendjes en vriendinnetjes,
Toch maar even een blog schrijven ook al ben ik op dezelfde plaats gebleven. We zijn nu bijna 2 weken in Port Macquarie. De eerste paar dagen gingen zoals jullie in mijn vorige blog konden lezen aan ons voorbij in sneltreinvaart. Too much partying! Whoops. Geen woord overdreven trouwens, we hebben de eerste 3 dagen flink gefeest met onze nieuwe vrienden Big Dan (ozzie), Matt (engels) en Ras (belg). Ik was zo blij als een koala dat we terug gingen naar Port omdat ik hier een leuke jongen ontmoet had en ik wilde hem graag weer terug zien. Na 3 dagen feesten en plezier maken kwam de regen met bakken uit de hemel vallen. En niet alleen letterlijk, ook figuurlijk.
Nadat we op waren gestaan strompelden we, zoals altijd, naar ons bankje voor een bakje koffie en een peukje. Onze vrienden zaten er al, met geschokte ogen. Ze vertelden ons dat ze het hostel uit waren gezet die ochtend. Ik was niet zo rouwig om Big Dan, hij was seksueel en trok onze jurkjes omhoog enzo. Hij was ook al wat ouder en was gewoon irritant als hij dronken was, wat hij meest van de tijd was. Matt had ook echt regels overtreden (roken op de veranda of bij het zwembad) dus ook dat was opzich terecht. Maar onze vriend Ras had niks verkeerd gedaan en we snapten er niks van! We zaten rustig buiten te roken en waren dit rustig aan het evalueren met onze vrienden toen de eigenaar van het hostel (Tony) naar buiten kwam en tegen Ras schreeuwde "Get your motherfucking stuff out of here mate!" Tony is nogal een grof gebouwde kerel dus wij werden een beetje bang. Ras al helemaal, die skat. Hij piste bijna in zijn broek en maakte dat hij weg kwam. Dit was voor ons al een grote schok, dat we afscheid moesten nemen van onze vrienden. Eigenlijk al te veel om te verwerken op 1 dag. Na 2 uren in shocktoestand te zijn was ik eindelijk weer wat bijgekomen. Komt Justin naar me toe (de jongen die ik stiekem wel leuk vond) en verteld me dat hij ontslagen is en dat hij maandag vertrekt. Hoppa, volgende schok. Het regende pijpestelen en dat stond ook echt symbool voor deze dag.
De volgende dag kwam de nieuwe manager, een redhead. Hij deed gelijk heel sociaal maar ik was natuurlijk te boos om hem een kans te geven. Gelukkig klaarde het weer weer wat op dus de weekend dagen bestonden uit bij het zwembad liggen, douchen, eten, zuipen. We zijn echt lui geweest die dagen, maar ik denk dat we hier ook echt aan toe waren. We hebben de laatste 7 weken zoveel gezien en zoveel gereisd. Ik denk dat het meer energie kostte dan we hadden gedacht, dus we hebben hem heerlijk gechilled. We beginnen elke morgen met een sprong in het zwembad, waardoor onze kater gelijk over is. Hoewel ik eerlijk moet bekennen dat het niet echt meer katers zijn. Raar, we hebben geen katers meer haha. Zondag hebben we een afscheidsfeest georganiseerd voor Justin met Roman (de chauffeur van het hostel) en Kirstin (de schoonmaker). Het was niet echt een feest zoals Marrit en ik gewend zijn maar het was toch nog wel gezellig. Roman en Kirstin zijn leuke mensen, nadat Justin is weg gegaan (en ook al een paar avonden daarvoor) komen ze steeds bij ons zitten. We kunnen wel met ze lachen al zijn we nog steeds op onze privacy gesteld dus na een paar uren rennen we snel weg. Haha grapje.
Maandag vertrok Justin en ik heb hem uitgezwaaid op het busstation. Netjes begonnen met janken toen ik bijna terug was bij het hostel (knap). Marrit zat daar heel lief op me te wachten met een wijntje dus dat was perfect. De skat, ze zorgt goed voor me. En andersom ook trouwens haha. We zijn nu donderdag en de tijd vliegt hier natuurlijk weer, verdorie. Nadat het weer was opgeklaard vlogen de dagen ook sneller voorbij. We hadden gister de actiefste dag ooit hier, zijn helemaal naar het strand gelopen (halfuur) en naar de supermarkt geweest, heel knap na al die luie zwembad dagen!
Zondag vertrekken we uit dit prachtige hostel. Dit hostel is echt een huis en we voelen ons ook thuis hier. Keuken is 24 uur per dag open, een zwembad om in te springen na een avondje te veel wijntjes (whoops). De eigenaren zijn hartstikke aardig. Na die heftige uitbarsting van Tony kwam hij met ons praten en zijn we er achter gekomen dat het toch best een leuke kerel is. Hij kwam laatst in onze kamer om ons wakker te zingen. Idioot, wij houden van slapen. Is nog niet echt in zijn hersens geland geloof ik, maar goed. Maandag gaan we naar Bondi Beach en we gaan weer naar hetzelfde hostel, wat niet echt heel erg schoon was en ook niet echt heel erg mooi. Deze bedden zijn de beste bedden ooit en de beste douches dus we gaan er zeker weten op achteruit. We blijven 2 weken in Bondi, en gaan dan naar Manly. Manly en Bondi liggen beide in Sydney. In Manly blijven we ook 2 weken en dan gaan we zelfs nog naar de Blue Mountains, jaja!
Nu is iedereen weer van alles op de hoogte. Marrit en ik zijn elkaar nog niet in de haren gevlogen, we bakken eitjes voor elkaar en smeren elkaar netjes in met zonnebrand dus alles gaat nog steeds goed. De gingerhead wil ons de hele tijd van alles vragen, hij is ook echt lelijk trouwens. Maaaaaaaar verder gaat alles dus hartstikke goed en we willen nog steeds niet naar huis!
Dikke tuut vanuit een zeer zonnig Australie,
Jose.
Toch maar even een blog schrijven ook al ben ik op dezelfde plaats gebleven. We zijn nu bijna 2 weken in Port Macquarie. De eerste paar dagen gingen zoals jullie in mijn vorige blog konden lezen aan ons voorbij in sneltreinvaart. Too much partying! Whoops. Geen woord overdreven trouwens, we hebben de eerste 3 dagen flink gefeest met onze nieuwe vrienden Big Dan (ozzie), Matt (engels) en Ras (belg). Ik was zo blij als een koala dat we terug gingen naar Port omdat ik hier een leuke jongen ontmoet had en ik wilde hem graag weer terug zien. Na 3 dagen feesten en plezier maken kwam de regen met bakken uit de hemel vallen. En niet alleen letterlijk, ook figuurlijk.
Nadat we op waren gestaan strompelden we, zoals altijd, naar ons bankje voor een bakje koffie en een peukje. Onze vrienden zaten er al, met geschokte ogen. Ze vertelden ons dat ze het hostel uit waren gezet die ochtend. Ik was niet zo rouwig om Big Dan, hij was seksueel en trok onze jurkjes omhoog enzo. Hij was ook al wat ouder en was gewoon irritant als hij dronken was, wat hij meest van de tijd was. Matt had ook echt regels overtreden (roken op de veranda of bij het zwembad) dus ook dat was opzich terecht. Maar onze vriend Ras had niks verkeerd gedaan en we snapten er niks van! We zaten rustig buiten te roken en waren dit rustig aan het evalueren met onze vrienden toen de eigenaar van het hostel (Tony) naar buiten kwam en tegen Ras schreeuwde "Get your motherfucking stuff out of here mate!" Tony is nogal een grof gebouwde kerel dus wij werden een beetje bang. Ras al helemaal, die skat. Hij piste bijna in zijn broek en maakte dat hij weg kwam. Dit was voor ons al een grote schok, dat we afscheid moesten nemen van onze vrienden. Eigenlijk al te veel om te verwerken op 1 dag. Na 2 uren in shocktoestand te zijn was ik eindelijk weer wat bijgekomen. Komt Justin naar me toe (de jongen die ik stiekem wel leuk vond) en verteld me dat hij ontslagen is en dat hij maandag vertrekt. Hoppa, volgende schok. Het regende pijpestelen en dat stond ook echt symbool voor deze dag.
De volgende dag kwam de nieuwe manager, een redhead. Hij deed gelijk heel sociaal maar ik was natuurlijk te boos om hem een kans te geven. Gelukkig klaarde het weer weer wat op dus de weekend dagen bestonden uit bij het zwembad liggen, douchen, eten, zuipen. We zijn echt lui geweest die dagen, maar ik denk dat we hier ook echt aan toe waren. We hebben de laatste 7 weken zoveel gezien en zoveel gereisd. Ik denk dat het meer energie kostte dan we hadden gedacht, dus we hebben hem heerlijk gechilled. We beginnen elke morgen met een sprong in het zwembad, waardoor onze kater gelijk over is. Hoewel ik eerlijk moet bekennen dat het niet echt meer katers zijn. Raar, we hebben geen katers meer haha. Zondag hebben we een afscheidsfeest georganiseerd voor Justin met Roman (de chauffeur van het hostel) en Kirstin (de schoonmaker). Het was niet echt een feest zoals Marrit en ik gewend zijn maar het was toch nog wel gezellig. Roman en Kirstin zijn leuke mensen, nadat Justin is weg gegaan (en ook al een paar avonden daarvoor) komen ze steeds bij ons zitten. We kunnen wel met ze lachen al zijn we nog steeds op onze privacy gesteld dus na een paar uren rennen we snel weg. Haha grapje.
Maandag vertrok Justin en ik heb hem uitgezwaaid op het busstation. Netjes begonnen met janken toen ik bijna terug was bij het hostel (knap). Marrit zat daar heel lief op me te wachten met een wijntje dus dat was perfect. De skat, ze zorgt goed voor me. En andersom ook trouwens haha. We zijn nu donderdag en de tijd vliegt hier natuurlijk weer, verdorie. Nadat het weer was opgeklaard vlogen de dagen ook sneller voorbij. We hadden gister de actiefste dag ooit hier, zijn helemaal naar het strand gelopen (halfuur) en naar de supermarkt geweest, heel knap na al die luie zwembad dagen!
Zondag vertrekken we uit dit prachtige hostel. Dit hostel is echt een huis en we voelen ons ook thuis hier. Keuken is 24 uur per dag open, een zwembad om in te springen na een avondje te veel wijntjes (whoops). De eigenaren zijn hartstikke aardig. Na die heftige uitbarsting van Tony kwam hij met ons praten en zijn we er achter gekomen dat het toch best een leuke kerel is. Hij kwam laatst in onze kamer om ons wakker te zingen. Idioot, wij houden van slapen. Is nog niet echt in zijn hersens geland geloof ik, maar goed. Maandag gaan we naar Bondi Beach en we gaan weer naar hetzelfde hostel, wat niet echt heel erg schoon was en ook niet echt heel erg mooi. Deze bedden zijn de beste bedden ooit en de beste douches dus we gaan er zeker weten op achteruit. We blijven 2 weken in Bondi, en gaan dan naar Manly. Manly en Bondi liggen beide in Sydney. In Manly blijven we ook 2 weken en dan gaan we zelfs nog naar de Blue Mountains, jaja!
Nu is iedereen weer van alles op de hoogte. Marrit en ik zijn elkaar nog niet in de haren gevlogen, we bakken eitjes voor elkaar en smeren elkaar netjes in met zonnebrand dus alles gaat nog steeds goed. De gingerhead wil ons de hele tijd van alles vragen, hij is ook echt lelijk trouwens. Maaaaaaaar verder gaat alles dus hartstikke goed en we willen nog steeds niet naar huis!
Dikke tuut vanuit een zeer zonnig Australie,
Jose.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
